Στη Βλαχοπούλα της Φτέρης Eπινιανών, παρέα με τους τσοπάνηδες

Το καλογραμμένο μονοπάτι που κατηφόριζε απ το διάσελο της Πρατίνας, δίπλα απ τη ψιλή κορφή της Φτέρης,  υψ. 2.126 μ. (1)  ήταν απότομο και σύντομο, γατί έπεφτε «καρφί» κάτω στον οικισμό της Βλαχοπούλας.  Πήραμε τα πόδια μας, χαιρετήσαμε τα ελεύθερα φορτιάρικα άλογα που χαιρόντουσαν τα λιβαδάκια και κάναμε κατά τον συνοικισμό.  Περάσαμε τα γυμνἀ, πετρώδη,… Συνεχίστε να διαβάζετε Στη Βλαχοπούλα της Φτέρης Eπινιανών, παρέα με τους τσοπάνηδες.

«Για ποιον χτυπάει η καμπάνα»; (για τ ΄Αγραφα..).

Άγραφα, χώρα των βουνών και των ανθρώπων.  Βουνοσειρές ατέλειωτες, επάλληλα ψηλά όρθια τείχη, βαθιά φαράγγια και ρεματιές με ορμητικά ποτάμια, σκιερά δάση, που κάνουν την πορεία πιότερα σιωπηλή.  Μονοπάτια που οδηγούν σε αγροικίες, πέτρινα μονότοξα γεφύρια, περάσματα ψηλά, ξεχασμένα μοναστήρια και όμορφα χωριά.  Μιας δρασκελιάς απόσταση και στην αντίπερα όχθη ένας κόσμος μαγικός αλλά και… Συνεχίστε να διαβάζετε «Για ποιον χτυπάει η καμπάνα»; (για τ ΄Αγραφα..)..